Babalar Gunu

Aslinda maddiyata dayalı günlerden pek haz etmiyorum anneler gunu babalar gunu sevgililer gunu gibi... Ben bu günlere özel alınan hediyelerden bu günlerde söylenen seni seviyorum sozlerindense hayatın her anında içinizden geldiginde sevginizi söylemeyi ona yakisacagini düşündüğünüz hediyeyi o an alıp beklemediği anda o kisiyi mutlu etmeyi daha doğru buluyorum. Ancak BABA kelimesi bende akan suları durduruyor.Sene 1999 Nisan ayının 27 si ben 17 yasımdan 17gun almıştım her sabah olduğu gibi annemle babamin odasına uğradım okula gitmek icin evden çıkmadan babamla gozgoze geldik bana ho-oy gidiyor musun dedi gidiyorum dedim ve gidip o yumusacik mis kokan yanağından öptüm. Ben o gün onun o ela gözlerine son bakışım tenini son kez opusum olduğunu bilsem gider miydim hiç okula birakirmiydim babiskomu ASLA ! Tıpkı 5-6 yaslarımda yaptıgım gibi bacağına yapışır benide ise götür diye simarirdim.Ben babami yanyanayken ozleyebilen kendimden başka kimseyle paylaşmayan başka bir cocuğun sacını okşasa icinde bir yer sızlayın biriydim. 13 yıl oldu babami kaybedeli ama acısı hiç azalmadı boşluğu hiç dolmadı. Ne yapsam ne yasasam ah babamda olsaydı dedim. Bugün iki cocuk annesiyim evlâtlarıma her baktığımda her sarıldığımda babam olsaydı diyorum. Bebeğimin bebekleri derdi diye hep düşünüyorum.Ben babamin bana hiç ismimle seslendigini hatırlamıyorum ben onun bebegiydim cennet kiziydim ho-oy yuydum. Ama onu kaybettiğim gün büyüdüm. Tıpkı gecen gün bir dizide duydugum bir cümlede olduğu gibi "Cocuklar babalarını kaybettikleri gun büyürler" Çünkü o güne kadar kaç yasına gelirseniz gelin sizi karşılıksız sevecek basınız sıkıştığında varını yoğunu maddi manevi hiç düşünmeden size sunacak birinin olduğunu bilerek onun güveniyle yaşamınızı sürdürürsünüz. Ancak onu kaybettiğinizde eksiliyorsunuz. Rabbim cocuklarımıza bu duyguyu erken yaşatmasın. Baba olmanın hakkını verebilen basta esim olmak uzere tüm babaların babalar gunu kutlu olsun evlatlariyla uzun seneler mutlu sağlıklı yasasınlar evlatlarının evlatlarını gorsunler inşallah...